Po warsztatach Casanova i Inni

Za nami warsztaty Casanovia i Inni. To były niezwykle intensywne i owocne 4 dni pracy. Mieliśmy szansę wysłuchać mini-wykładów, opracować choregorafię, wyćwiczyć sceniczny głos i wcielić się w różne historyczne postaci.

fot. Paweł Czarnecki

Na zjęciach zebrało się wspaniałe międzynarodowe grono ekspertów - od reżysera Alberto Macchi, przez choreografa Paolo Londi i tancerkę Alessandrę Bartoli, po śpiewaków Matteo Mazuca i Agnieszkę Lucy'ę - które wspólnie z uczestnikami stworzyło krótki pokaz inspirowany biografiami słynnych Włochów przebywających na dworze Stanisława Augusta. Scenariusz będacy zbiorem anegdot został wzbogacony muzyką i choregrafią. Całość inspirowana była m.in. tradycją komedii dell'arte.

Poniżej zamieszczamy kilka słów od samego reżysera - słowa do wszystkich, którzy widzieli nasz spektakl, ale także do uczestników warsztatów oraz tych, którzy są po prostu ciekawi idei naszej pracy.

“Sen o Teatrze”

Przeżywamy razem, my z Wami i Wy z nami, niezwykłą podróż w przeszłość, a dokładniej do osiemnastego stulecia.

“Magia Teatru”

Teatr dworski w Łazienkach jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, pod wpływem magii, ożywia postacie historyczne, przybyłe w strojach z XVIII wieku. To tylko wybrani bohaterowie spośród wszystkich szlachciców, artystów i awanturników, Włochów i Polaków, którzy przebywali, choć nie zawsze w jednym czasie, na wspaniałym warszawskim dworze króla Stanisława Augusta.

“Cuda Teatru”

Albowiem teatr to nie tylko miejsce magiczne: potrafi on także czynić cuda! W ciągu trzech dni warsztatów teatralnych powstał tekst i sceniczne kreacje na potrzeby spektaklu. Stało sie to dzięki  uczestnikom, którzy współdziałali z nami, występując w rolach Stanisława Augusta, Casanovy, Cateriny Bonafini, Cateriny Gattai, Marii Teresy Tyszkiewicz, Cagliostra, Bacciarellego, Canaletta, Merliniego, Karla Tomatisa czy Augusta Moszyńskiego.

“Powab Teatru”

Teatr, najbardziej ulotna ze wszystkich sztuk, która istnieje tylko w chwili swego trwania i znika stopniowo, w miarę rozwoju i przemijania akcji, pełna jest niezwykłego powabu
i stanowi dla ducha pożywienie, podobnie jak jadło dla ciała.

Alberto Macchi

fot. Paweł Czarnecki