Jak (nie) dyskutować, czyli pułapki argumentacji. Relacja z warsztatów "Przeklęte pytania"

7 grudnia 2015

28 listopada uczniowie z liceum im. Batorego wzięli udział w zajęciach, których celem
było zdobycie najważniejszej umiejętności dobrego filozofa – sztuki właściwej argumentacji. Po krótkiej dyskusji licealiści wspólnie doszli do wniosku, że nawet najlepiej formalnie skonstruowany argument nie jest gwarancja, że przekonamy słuchacza do naszej racji. Co miałoby być zatem kluczem do zdobycia uznania dla naszych argumentów?

Po odpowiedź sięgnęliśmy wspólnie po trójkąt retoryczny Arystotelesa. Uczniowie wykorzystując osobno ethos pathos i logos przygotowali w trzej grupach wystąpienia, w których mieli za zadanie przekonać audytorium do uznania potrzeby zniesienia obowiązku szkolnego dla osób powyżej 15 roku życia. Zadaniem licealistów było również zastanowienie się, który zespół (ethos/pathos/logos) najlepiej reprezentowałby ich interesy w Sejmie.

Deski Teatru Królewskiego w Starej Pomarańczarni stały się polem walki, gdzie wiarygodność mówcy, emocje oraz logika i fakty ścierały się ze sobą, chcąc przekonać słuchaczy, do tego, która strategia jest rzeczywiście najbardziej odpowiednia do zabierania głosu z sejmowej mównicy. Czy jednak taki powinien być właściwy cel dyskutowania? Obejrzane na koniec spotkania wystąpienie Daniela H. Cohena na konferencji TED  zwróciło uwagę licealistów, że dyskusja to nie zawsze musi być wojna.
 

Autor tekstu: Piotr Jończyk

Więcej informacji o cyklu warsztatów filozoficznych dla licealistów z cyklu "Przeklęte pytania", dostępne tutaj.