Strona Główna

Taras Pałacu na Wyspie zdobią wykonane z piaskowca rzeźby, uosabiające dwie duże polskie rzeki: Wisłę i Bug.Przyjrzyjmy się dokładniej pierwszej z nich, zastanawiając się nad znaczeniem wykorzystanej w niej symboliki.

W XVIII-wiecznej kuchni receptury na dania z warzyw należały do mniej licznych, zazwyczaj stanowiąc dodatek do dania głównego lub składnik wywarów. Na próżno także szukać w ówczesnych jadłospisach przepisów na potrawy ze świeżych jarzyn. Tym bardziej cieszy i zaskakuje książka kucharska Paula Tremo, w której autor, obok pieczonych czy gotowanych bulw i korzeni, zachęcał także do przygotowywania sałat i jarmużu.

Jan Bogumił Plersch był artystą malarzem, który w letniej rezydencji Stanisława Augusta wykonywał dekoracje ścienne niemal we wszystkich pawilonach. Był on również autorem malarstwa iluzjonistycznego i scenografii teatralnej do sali widowiskowej w Starej Oranżerii. O jego wyjątkowym talencie świadczą między innymi polichromie w sali jadalnej Pałacu Myślewickiego, który był urządzany około 1778 r. 

W kolekcji obrazów Stanisław Augusta możemy odnaleźć pejzaże namalowane przez wiedieńskiego artystę Josepha Roosa. Dzięki zachowanej korespondencji wiemy, że wygląd tych obrazów nie zależał tylko od decyzji artysty. Malarz wysyłał do króla listy, w których konsultował z nim swoje malarskie decyzje, np. w jednym z listów prosi o akceptację skali przedstawionych zwierząt.

Obiady czwartkowe zyskały sławę już w czasach króla Stanisława Augusta. Spotkania, podczas których dyskutowano o kulturze, sztuce i nauce, odbywały się na Zamku Królewskim i w Łazienkach. Przeszły do historii nie tylko ze względu na znamienitych gości, ale także dzięki wykwintnemu menu. Przez najbliższe miesiące będziemy je dla Was na nowo odkrywać, przyrządzając i wspólnie degustując wybrane potrawy.

Dobiega właśnie końca rok szkolny, za nami jest już również większość egzaminów maturalnych. Zbliża się okres wakacyjny, nie tylko zresztą w Polsce. Na rozpoczęcie letniego wypoczynku zachęcamy – szczególnie nauczycieli – do przeniesienia się w realia systemu oświaty sąsiedniego kraju: Litwy. Naszą przewodniczką będzie Akvilė Naudžiūnienė, specjalistka w zakresie dydaktyki historii i historii edukacji.